Verliefd
‘Hoe heet ie, die nieuwe vlam van je?’ ‘Hij heet Joost, mam’. ‘Jeetje dat bekt niet echt lekker he, Joost en Joyce’. Ik flap eruit dat dat perfect ‘bekt’ en heb meteen spijt. Ach, je bent verliefd en waar het hart vol van is, loopt de mond van over, zelfs tegenover je eigen moeder.
Huwelijk
Het is alweer 26 jaar geleden dat onze namen voor het eerst in een adem werden genoemd en blijkbaar klonk dat toen dus nog een beetje raar. Tegenwoordig is dit anders en dat komt niet alleen omdat we al zolang een stel zijn. Sinds een aantal jaar runnen we namelijk ook nog eens samen een bedrijf. Meestal heel erg leuk en soms een regelrechte uitdaging. Om de liefdes én werkrelatie gezond te houden, geven we elkaar de ruimte om onszelf te ontwikkelen en regelmatig eigen dingen te ondernemen. We zijn tenslotte geen siamese tweeling. We delen geen e-mailadres, sporten niet in dezelfde outfit en je zult mij ook niet snel in de wij-vorm horen spreken, of het moet over onze bedrijfsmissie gaan.
Namen
Het gebeurt regelmatig dat mensen zich vergissen en onze namen door elkaar halen. Dan word ik met Joost aangesproken of Joost als Joyce. Afhankelijk van de situatie laat ik het soms maar zo en zie ik de lol er wel van in. Dat sommige mensen tegenwoordig steeds vaker denken te weten hoe ik over bepaalde onderwerpen denk nadat ze alleen Joost hebben gesproken, vind ik iets minder grappig. In deze uitdagende tijd is het lastig je eigen mening te vormen als je kijkt naar de hoeveelheid informatie die dagelijks op ons afkomt. Dit geldt ook voor mij. Toch kan ik me niet herinneren dat ik ‘in gemeenschap van meningen’ met deze fijne man ben getrouwd.
Eigen naam
Ik heb er toen we trouwden bewust voor gekozen zijn achternaam achter die van mij te laten plaatsen, omdat ik al 30 jaar Joyce van Ombergen was en er voor mij iets moois bij kwam en niet iets voor ‘in de plaats’. Ik ben trots op mijn achternaam en ben dat ook op mijn zelfdenkend vermogen!
